13 Şubat 2014 Perşembe

MESELE; Sahaf




MESELE; Sahaf
Bir kitapçının levhasında ''....... KİTAP, KIRTASİYE yazması değil. SAHAF yazabilmesidir.

Kayseri'de belki de benim bildiğim bir tek sahaf var. İlk gittiğim günü hatırlıyorum oraya. Çok ihtiyatlıydım. Bütün parçalarını topladığım 1954 Chevrolet Corvette'in ilk marşına basacağım gün heyecanı vardı üzerimde. Ne diyeyim bilemiyorum ki Orayı tarif için. Benim için orası KAFA D...ENGİ.Benim için orası MEKSİKA SINIRI. Benim için orası MAKAM ARABASI'nın şoför koltuğu.
İsmail bunu aldıysan şunu da okumalısın dediği anda ki keşif merakım zannedersiniz kaşifin yeni bir ada keşfetmesiyle adaya inen tayfalarla eşdeğer. Kendinde olmayan kitapların geldi haberi ile benim dükkana uçuşum, her şeyi bırakarak mekana ulaşmam an meselesi olur . Tütün gibi bir şey orası benim için hatta tütünü bırakırım o kitap kokusunu en iyi hissettiğim yeri asla. Yine de ben tütünü de bırakmayayım.
Sahaf dediğin mekan illa tarihi bir yer de olacak gibi gelir bana. Burası da öyle. Samimiyet, oranın bir parçası gibi hissetme, dolu kitap terekleri, ihtiyatsız muhabbet, çay adeta her şey olması gerektiği gibi. Aradığım kitaba dokunuşum, yitik mücevherin bulunuşu adeta. Bulduğum kitabı yüzüme yaklaştırıp, sayfalarını başından sonuna doğru, hızlıca çevirerek oluşturduğum o rüzgarı hissederim ki telaşım nefeslensin.
Sahaflar kitapların Google u olmalı. Onun yazarken kelimeyi tamamladığı gibi, O da ağzında gevelediğin yazar ismini bilmeli. O da öyle. Çoğu zaman hiç yanınıza gelmeyerek mekanda daha fazla kalmanızı sağlar. Ama bazen nasıl anlıyor bilmiyorum ama ancak artık kitabı bulamamaktan sıkıldığım anı bile anlamasıyla yanıma gelişi bir oluyor.
Sahaf mı kütüphanemi desem buraya bilmiyorum ki. Fark var ama kütüphaneden ancak ödünç alabilirsin. Buradan da kitabı dışarı çıkarabilirsin hem de para ödemeden. Hep biraz hesabın kalır mesela buraya. Bir daha gelsin diye. Ama hiç aramazlar hesabı kapatın diye. İçeri girdikten sonra sol üst köşede küçük mü küçük sohbet odası var fazlaca insanın sığdığı. Tavanı yüksek buranın sol alt köşeden yukarı çıkarsın. Taş basamaklarda bile kitaplar var. Seviyorum ben burayı.
İnsanın evinde, işyerinde kütüphanesinin olmasındansa okuduklarından bir kitaplığı olması evladır.
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder